ប្រធានបទដើម : កម្រងសំណួរ ដែលត្រូវដោះស្រាយ Link
តើធ្វើយ៉ាងណា នៅពេលយើងធ្វើការជាមួយភ្ញៀវមិនសូវចេះស្តាប់ហេតុផល?
ការដោះស្រាយជាមួយភ្ញៀវដែលមិនសូវចេះស្តាប់ហេតុផល គឺជាបញ្ហាប្រឈមមួយ ប៉ុន្តែមានវិធីសាស្ត្រជាច្រើនដែលអ្នកអាចសាកល្បងដើម្បីគ្រប់គ្រងស្ថានភាពនេះប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងរក្សាទំនាក់ទំនងការងារឱ្យបានល្អ។
---១. រក្សាភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងវិជ្ជាជីវៈ
- កុំតបតដោយអារម្មណ៍: នៅពេលភ្ញៀវបង្ហាញអាកប្បកិរិយាដែលមិនសូវចេះស្តាប់ ឬរឹងទទឹង អ្នកត្រូវតែរក្សាភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងកុំបង្ហាញអារម្មណ៍តបតទៅវិញ។ ការឆ្លើយតបដោយអារម្មណ៍អាចធ្វើឱ្យស្ថានការណ៍កាន់តែអាក្រក់។
- ប្រើប្រាស់សម្លេងធ្ងន់ និងច្បាស់លាស់: និយាយដោយសម្លេងច្បាស់លាស់ ស្ងប់ស្ងាត់ និងមានទំនុកចិត្ត។ កុំនិយាយលឿនពេក ឬឮខ្លាំងពេក។
- ផ្តោតលើដំណោះស្រាយ មិនមែនបញ្ហា: ជំនួសឱ្យការជជែកវែកញែកលើបញ្ហា ត្រូវផ្តោតលើការស្វែងរកដំណោះស្រាយ។
២. ប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្រទំនាក់ទំនងប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព
- ស្តាប់ឱ្យបានច្រើនជាងនិយាយ: ឱ្យភ្ញៀវនិយាយបញ្ចេញអារម្មណ៍ ឬគំនិតរបស់ពួកគេឱ្យអស់សិន។ ជួនកាលពួកគេគ្រាន់តែចង់បានអ្នកស្តាប់ប៉ុណ្ណោះ។
- សួរសំណួរបើកចំហរ: ជំនួសឱ្យសំណួរដែលឆ្លើយថាបាទ/ទេ ត្រូវសួរសំណួរបើកចំហរ (Open-ended questions) ដើម្បីឱ្យពួកគេពន្យល់លម្អិតពីក្តីបារម្ភរបស់ពួកគេ។ ឧទាហរណ៍៖ "តើអ្វីទៅដែលធ្វើឱ្យលោក/លោកស្រីមានអារម្មណ៍បែបនេះ?" ឬ "តើលោក/លោកស្រីគិតថាដំណោះស្រាយណាដែលល្អបំផុតសម្រាប់បញ្ហានេះ?"
- សង្ខេបនូវអ្វីដែលពួកគេបាននិយាយ: បន្ទាប់ពីពួកគេនិយាយចប់ ត្រូវសង្ខេបនូវចំណុចសំខាន់ៗដែលអ្នកបានស្តាប់ ដើម្បីបង្ហាញថាអ្នកបានយល់ពីអ្វីដែលពួកគេចង់បាន។ ឧទាហរណ៍៖ "បើសិនខ្ញុំយល់មិនខុស លោក/លោកស្រីមានក្តីបារម្ភចំពោះ [បញ្ហា] មែនទេ?"
- ប្រើប្រាស់ទិន្នន័យ និងភស្តុតាង: នៅពេលពន្យល់ពីហេតុផល ត្រូវប្រើប្រាស់ទិន្នន័យ ឯកសារយោង បទដ្ឋានបច្ចេកទេស ឬឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង ដើម្បីពន្យល់។ ជៀសវាងការនិយាយបែបទូទៅ។
៣. បង្ហាញការយល់ចិត្ត និងភាពយោគយល់
- ទទួលស្គាល់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ: ទោះបីជាអ្នកមិនយល់ស្របនឹងគំនិតរបស់ពួកគេក៏ដោយ ត្រូវទទួលស្គាល់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ។ ឧទាហរណ៍៖ "ខ្ញុំយល់ថា លោក/លោកស្រីពិតជាមានការព្រួយបារម្ភចំពោះបញ្ហានេះ"។
- ផ្តល់ជម្រើស: ពេលខ្លះភ្ញៀវដែលមិនចេះស្តាប់ គឺដោយសារពួកគេមានអារម្មណ៍ថាគ្មានជម្រើស ឬមិនមានការគ្រប់គ្រង។ ការផ្តល់ជម្រើសមួយចំនួនអាចជួយឱ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ល្អប្រសើរឡើង។
- ស្វែងរកចំណុចរួម: ព្យាយាមរកចំណុចណាមួយដែលអ្នកទាំងពីរអាចយល់ស្របគ្នា ហើយចាប់ផ្តើមពីចំណុចនោះ។
៤. កំណត់ព្រំដែន និងការរំពឹងទុក
- កំណត់ដែនកំណត់ច្បាស់លាស់: ប្រសិនបើភ្ញៀវចាប់ផ្តើមហួសព្រំដែន ឬនិយាយស្តីមិនសមរម្យ ត្រូវកំណត់ដែនកំណត់ដោយគោរព។ ឧទាហរណ៍៖ "ខ្ញុំយល់ថា លោក/លោកស្រីកំពុងតែខឹង ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែរក្សាការសន្ទនារបស់យើងឱ្យមានលក្ខណៈវិជ្ជាជីវៈ"។
- ពន្យល់ពីផលវិបាក: បើទោះបីជាពួកគេមិនស្តាប់ហេតុផលក៏ដោយ ត្រូវពន្យល់ពីផលវិបាកដែលអាចកើតមានប្រសិនបើពួកគេនៅតែទទូចចង់ធ្វើអ្វីដែលមិនសមហេតុផល។
- ធ្វើជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ: ប្រសិនបើការពិភាក្សាមានភាពតានតឹង ឬមិនទាន់បានដំណោះស្រាយច្បាស់លាស់ ត្រូវធ្វើការសន្និដ្ឋានជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ (អ៊ីមែល ឬកំណត់ហេតុ) ហើយឱ្យពួកគេពិនិត្យមើល និងយល់ស្រប ដើម្បីជៀសវាងការយល់ច្រឡំនៅពេលក្រោយ។
៥. រក្សាសុខភាពផ្លូវចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន
- កុំយកមកដាក់ក្នុងចិត្ត: កុំយកពាក្យសម្ដី ឬអាកប្បកិរិយារបស់ភ្ញៀវមកដាក់ក្នុងចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន។ ពួកគេអាចមានបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួន ឬស្ថិតក្រោមសម្ពាធ។
- ស្វែងរកជំនួយពីសហការី ឬអ្នកគ្រប់គ្រង: បើស្ថានការណ៍ហួសពីសមត្ថភាព ឬពិបាកដោះស្រាយម្នាក់ឯង កុំស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការសុំជំនួយពីសហការី ឬអ្នកគ្រប់គ្រង។
ការដោះស្រាយជាមួយភ្ញៀវដែលមិនសូវចេះស្តាប់ហេតុផល តម្រូវឱ្យមានការអត់ធ្មត់ ភាពប៉ិនប្រសប់ក្នុងការទំនាក់ទំនង និងការយល់ដឹងពីចិត្តវិទ្យាមនុស្ស។ ការអនុវត្តន៍គន្លឹះទាំងនេះអាចជួយឱ្យអ្នកដោះស្រាយបញ្ហាបានកាន់តែប្រសើរ។
Edit Post
Tags:
Clients Research